SERRA-MAX

Η σερραπεπτάση (serrapeptase) είναι ένα πρωτεολυτικό ένζυμο που βοηθά τον οργανισμό να διασπά συγκεκριμένα είδη πρωτεϊνών. Αρχικά η σερραπεπτάση εντοπίστηκε στο σάλιο του μεταξοσκώληκα και η χρήση της είχε μεγάλη εφαρμογή στην Ιαπωνική Ιατρική. Τώρα παράγεται από τα στελέχη των βακτηριών του γένους Serratia.

Μια από τις σημαντικότερες δράσεις της σερραπεπτάσης, είναι η προστασία του καρδιακού ενδοθηλίου από την αρτηριοσκλήρωση. Πιο συγκεκριμένα έχει την ιδιότητα να καταστέλλει την ινωδολυτική δραστικότητα και την αυξημένη διαπερατότητα των αγγείων, και να διασπά το ινώδες και το ινωδογόνο χωρίς να επηρεάζει τις υγιείς πρωτεϊνες και τον υγιή ιστό. Με τον τρόπο αυτό προλαμβάνει τη εμφάνιση των θρόμβων και βοηθά στη διάσπασή τους, μειώνει την αθηρωματική πλάκα, βελτιώνει τη κυκλοφορία του αίματος και οδηγεί στην καλύτερη οξυγόνωση του σώματος και σε καλύτερη καρδιαγγειακή υγεία συνολικά.

Η σερραπεπτάση είναι επιβοηθητική σε επώδυνες καταστάσεις που συνοδεύονται από οίδημα ή φλεγμονή όπως η οσφυαλγία, η οστεοαρθρίτιδα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η οστεοπόρωση, η ινομυαλγία και το σύνδρομο καρπιαίαου σωλήνα. Επίσης χρησιμοποιείται σε καταστάσεις όπως η ιγμορίτιδα, η βρογχίτιδα, η λαρυγγίτιδα, η ωτίτιδα, η περιοδοντική νόσος, το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου και στην ελκώδη κολίτιδα.

Η σερραπεπεταση επίσης διαλύει την αμυλοειδή πλάκα στα σημεία συσσώρευσής της (Alzheimer) ενώ βοηθά και στην καλή πνευμονική λειτουργία λόγω της βλεννολυτικής και αντιοιδηματικήςτης δράσης. Με αφορμή τις τελευταίες ιδιότητές της, γίνεται λόγος για τη λήψη της από άτομα με πνευμονικές παθήσεις (ΧΑΠ). Τελευταίες ενδείξεις αναφέρουν πιθανή συμμετοχή της στη διαδικασία της κυτταρικής απόπτωσης στο καρκίνο και στην συνέργια της με το ανοσοποιητικό σύστημα.

Προφυλάξεις κατά τη χρήση/αλληλεπιδράσεις :

Δεν πρέπει να λαμβάνεται από άτομα με προβλήματα πήξης ή άτομα που λαμβάνουν αντιπηκτικά φάρμακα, όπως επίσης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού. Δεν είναι κατάλληλη για παιδιά . Επίσης πρέπει να διακόπτεται η χρήση της τουλάχιστον 2 εβδομάδες πριν από προγραμματισμένη χειρουργική επέμβαση.